Passie voor orgelmuziek
Sinds dat Wytze Patijn zich kan herinneren heeft hij een passie voor orgelmuziek en dan vooral als die gespeeld wordt in de Laurenskerk. Al snel nadat hij begon met pianoles, wekte ook het orgel zijn belangstelling. Hij bezocht in zijn jeugd de kerkdiensten in de grote Laurenskerk vanwege de muziek op het transeptorgel dat zich bevindt in de zijbeuk van de kerk. De kast van dit orgel kwam na de oorlog uit de Bartolomeuskerk in Schoonhoven. Het orgel zelf is geschonken door vijf Duitse steden: Hamburg, Bremen, Keulen, Duisburg en Düsseldorf; en door de Rotary West-Duitsland.
‘Dit orgel heeft een slanke, beetje Gotische kast en barokke klank’ volgens Wytze en hij krijgt bijval van zijn leraar, organist Wouter Blacquière. Sinds een aantal jaar krijgt Wytze les van deze beroepsmuzikant, die onlangs na veertig jaar gestopt is als vaste organist van de Paradijskerk aan de Nieuwe Binnenweg. Het orgel in die kerk is uit 1730 en deze kerk heeft een prachtig interieur dat uit dezelfde tijd stamt. Het hele interieur en het orgel van de Paradijskerk was vlak voor de oorlog verplaatst van het centrum naar de huidige locatie en bleef daardoor gespaard tijdens het bombardement.
Wouter volgde op het conservatorium de opleiding voor piano en schoolmuziek en kreeg privéles van George Stam, de directeur van het conservatorium en de eerste organist van de Laurenskerk na de oorlog. George Stam intoneerde het transeptorgel in begin jaren ’60 samen met Sybrand Zachariassen. De laatste was verbonden aan de bekende Deense orgelbouwer Marcussen, die uiteindelijk alle drie de orgels van de Laurenskerk heeft gebouwd. In die tijd werden er ook regelmatig ’s nachts geluidsopnamen gemaakt voor de radio of grammofoonplaten. Men deed dit in de nacht, omdat er overdag regelmatig treinen over het luchtspoor langs de kerk denderden. Tijdens diensten was zo’n passerende trein altijd een moment voor de kerkgangers om de fantasie de vrije loop te laten over hetgeen er vanaf de kansel gepredikt werd. ‘Maria Heiden schreef hier ooit een pikant verhaal over’ memoreert Wytze.
Over muziek en alles wat daarbij komt kijken, kunnen de twee heren oneindig van gedachten wisselen. Van oefeningen om de hand ontspannen op de toetsen te laten landen tot de keuze van stukken die gespeeld gaan worden. Oefenen, oefenen en nog eens oefenen en nog steeds met dezelfde passie. Wouter vertelt dat hij met evenveel plezier piano heeft gespeeld tijdens balletlessen, koren dirigeerde en popmuziek speelde samen met zijn zoon.
Het verzoek van Roterodamum om tijdens de Algemene Ledenvergadering van 22 oktober te spelen op een van de orgels in de Laurenskerk werd dan ook met vier handen aangegrepen. Er werd onmiddellijk een aantal stukken gekozen, die uitgevoerd zouden gaan worden. Met nadruk op ‘zouden’, want door de coronamaatregelen is het spelen op deze unieke plek niet mogelijk. Het is te hopen dat deze gelegenheid zich in 2022, het jaar dat Roterodamum 75 jaar bestaat, opnieuw voordoet. Er is tot dat jubileumjaar in ieder geval genoeg tijd om de gekozen stukken te repeteren.
Op de foto: links Wytze Patijn (architect) en rechts Wouter Blacquière (organist)